/logo_placeholder.svg){kind=logo}
/user.svg){kind=small}
/cart.svg){kind=small}
Welur
Miękki futrzany welur jest odpowiednia alternatywa dla luksusowego aksamitu do wnętrz i odzieży
Welur to duża grupa tkanin futrzanych, które łączy wspólna nazwa i wspólne cechy wyróżniające. Jest to głównie gruby krótki włos na przedniej stronie płótna. Gęsta, miękka, elastyczna tkanina o mieniącej się w świetle aksamitnej powierzchni, świetnie prezentuje się w odzieży, tapicerce, tekstyliach domowych. Przyjrzyjmy się bliżej, czym jest tkanina welurowa, porozmawiajmy o jej rodzajach, właściwościach, niuansach pielęgnacji.
Zawartość
- Historia. 2
- Jak powstaje welur. 4
-
-
Nowoczesna tkanina welurowa ma długą historię. I istnieje wiele wersji dotyczących jego pochodzenia. Większość z nich ogranicza się do tego, że poprzednikiem weluru jest aksamit. Jeśli jego nazwa jest tłumaczona z francuskiego, brzmi jak „welur”. Rzeczywiście, obie te tkaniny są bardzo podobne pod względem właściwości technologicznych i estetycznych: obie charakteryzują się miękkością tkaniny, wełnianą powierzchnią i efektem ocieplenia. Częściowo łączy je wspólna historia.
Korzenie nazwy substancji sięgają języka łacińskiego. W tłumaczeniu z łaciny „welur” oznacza „włochaty, kudłaty”. I do pewnego stopnia odzwierciedla fakturę płótna.
Tkanina welurowa, jako tańsza i bardziej przystępna wersja aksamitu, pojawiła się po raz pierwszy na Wschodzie, gdzie znano wiele rzeczy szlachetnych i ceniono luksus. Chociaż początkowo był wykonany z jedwabiu podobnego do aksamitu. Tkanina pozostała droga. Tylko bogate i szlachetne damy dworu mogły szyć luksusowe suknie.
Potwierdzeniem popularności i statusu tej tkaniny są obrazy ówczesnych artystów, przedstawiające panie w luksusowych welurowych garniturach.
Pani Lucy Turner Joy, portret autorstwa szwedzkiego artysty Andersa Zorna, 1897
Wkrótce wszyscy zainteresowali się tym, czym jest welur, z jakiego materiału jest wykonany. Po pewnym czasie piękna i niedostępna tkanina trafiła do Europy, a następnie do Rosji.
Stopniowo tkanina nieco się zmieniała: w płótno wpleciono srebrne lub złote nici, „przybito” kosztowną wstążką, włosy przerzedzono lub farbowano na różne kolory, naniesiono rysunki
Technologia pozyskiwania materiału welurowego została nieco zmieniona. Włosy, które tworzą najdelikatniejszą strukturę płótna, w przeciwieństwie do aksamitu, zostały wyczesane, a nie obcięte. Ta innowacja nie wymagała już tego samego ciasnego wiązania nici osnowy do utrzymywania ciętego runa jedwabiu, jak w przypadku produkcji aksamitu, co znacznie obniżyło koszty produkcji tkaniny welurowej.
Stopniowo włókiennicy nauczyli się, jak pozyskiwać wełniany welur, a następnie bawełnę. Zaczęli wycinać na powierzchni płótna wzory reliefowe, ozdabiać wstążką, później drukowanym wzorem. Oczywiście tkanina nie była już tak cienka i wytworna jak aksamit, ale trafiła do sprzedaży.
- Jak to jest zrobione welur
-
Naturalny welur, który pojawił się dawno temu, oczywiście bardzo różni się od współczesnych odpowiedników. Mimo to piękny, ciepły, niesamowicie przyjemny materiał, który pod wieloma względami nie ustępuje aksamitowi, nadal cieszy się popularnością.
Welur nie jest obecnie nazywany pojedynczą tkaniną, ale grupą materiałów, których włókna podczas produkcji przeplatają się w specjalny, złożony sposób. Cechą charakterystyczną takiej technologii, którą nazywamy włosami, jest obecność włosów.
Istnieją dwa sposoby zaplatania włosów. Według jednej z nich robi półaksamity, sztruksy. Według drugiego płótno welurowe uzyskuje się metodą złożonego tkania głównego włosa w postaci tkaniny dwuwarstwowej lub jednowarstwowej. To znaczy w formie jednego płótna lub bezpośrednio w postaci dwóch płócien.
Tkanina dwuwarstwowa składa się z pięciu nitek na maszynie samotnącej, przeplatających dwie nitki osnowy i dwie nitki wątku. Piąta nić służy do łączenia górnej i dolnej warstwy. Tworzone są dwa oddzielne, trwałe płótna, połączone włosami, które wiją się między nimi zygzakiem i przesuwają się z górnego płótna do dolnego i odwrotnie.
Następnie warstwę pośrednią włosów obcina się nożem. I przeczesz bok włosami. Jedna strona tkaniny jest gładka, druga strona jest przyjemna w dotyku i miękka.
Jednowarstwowe tkaniny runowe są tkane na maszynach tkackich z prętami przy użyciu dodatkowych nici osnowy. Za pomocą prętów nici są wciągane w pętle i mocowane. Następnie pręt jest wyciągany. Po przecięciu oczek uzyskuje się materiał z okrywą ściętą. Jeśli zostawisz oczy nienaruszone - welur z pętelkami.
Właściwości tak otrzymanej tkaniny są charakterystyczne dla wszystkich rodzajów welurów i pozwalają jakościowo zaliczana do tkanin najwyższej jakości.< /p>
-
Wybierając tkaninę welurową na odzież i inne cele, warto wcześniej przestudiować zalety i wady tego materiału. Pomimo różnorodności rodzajów tkanin welurowych, można wyróżnić między nimi to, co jest charakterystyczne dla wszystkich tkanin welurowych.
Korzyści obejmują:
- wytrzymałość – tkanina stworzona za pomocą splotów włosowych jest bardzo odporna na rozdzieranie, trudno ją rozerwać;
- odporność na zużycie – duża gęstość materii gwarantuje długą żywotność;
- praktyczność i łatwa konserwacja;
- odporność na duże obciążenia mechaniczne;
- higroskopijność;
- stabilność wymiarowa - nie gniecie się, nie odkształca, nie rozciąga i nie kurczy;
- nie ładuje się energią elektryczną;
- gęsta struktura płótna, jednocześnie delikatna i miękka, wyposażona w specjalną dzianinę;
- naturalna substancja dobrze oddycha, nie powoduje alergii;
- kolory długo zachowują swój pierwotny kolor, nie blakną;
- właściwości termooszczędne – grube włosy dobrze zatrzymują ciepło, produkty welurowe są niezastąpione w zimnych porach roku;
- gładka aksamitna faktura tkaniny jest przyjemna dla ciała;
- produkty wykonane z weluru wyglądają z gracją, drogo i elegancko;
- atrakcyjna faktura - może służyć do celów dekoracyjnych;
- stosunkowo tania tkanina.
Wady obejmują:
- pętle włosów często się zaczepiają i można je wyrywać, a przystrzyżone włosy, które nie są wystarczająco mocno trzymane, mogą z czasem wypaść - to właśnie można przypisać wadom splotu włosów;
- włosy zbierają kurz, przyciągają małe włoski, nitki;
- włosy z czasem łamią się, co psuje wygląd produktu;
- tanie typy welurów szybko się rozciągają i zużywają.
-
Na rynku tekstylnym istnieje wiele rodzajów weluru. Różnią się składem, sposobem produkcji i barwienia, strukturą włókien i rodzajem splotu nici, budową runa, zakresem zastosowania oraz właściwościami.
4.1. Według składu
Początkowo tkanina welurowa produkowana była wyłącznie z naturalnego jedwabiu. Teraz do produkcji tego materiału nie używa się już nici jedwabnych, więc pozostają drogie surowce do uzyskania elitarnego aksamitu.
Jako podkład w nowoczesnym welurze stosowane są nie tylko włókna naturalne - bawełna, wełna, skóra, ale także nici sztuczne, syntetyki - włókna poliamidowe i poliestrowe, lycra, poliester, elastan, stretch.
Syntetyczne dodatki lepiej utrzymują kształt włosa i nadają mu połysk, zwiększają wytrzymałość, odporność i elastyczność tkaniny.
Bawełna (dzianina welurowa)
Gęsty i odporny na ścieranie materiał z miękkim włosiem z przodu wykonany jest z naturalnych nici bawełnianych. Występuje niewielka ilość domieszek nici sztucznych lub syntetycznych, najczęściej w dzianinie welurowej.
Welur bawełniany w dotyku i wyglądzie przypomina klasyczny welur, miękki sztruks i gęsty aksamit. Niedoświadczonemu nabywcy trudno jest odróżnić gęstą dzianinę welurową od tkaniny welurowej o dobrej elastyczności na podstawie cech zewnętrznych.
Materiał jest elastyczny i miękki, pięknie lejący się, oddychający, higroskopijny i bezpieczny dla podrażnionej i wrażliwej skóry, nie wymaga prasowania.
Wełniany welur
Gładki, miękki, ciepły materiał o gęstym krótkim włosiu uzyskiwany jest z wełny mieszanej lub czystej. Przędza sukna nie jest czesana grzebieniem, nadaje materiałowi przyjemną dla ciała miękkość, puszystość runa i zdolność dobrego ocieplenia.
Syntetyczny welur
Skład tej tkaniny prawie zawsze zawiera syntetyczne włókna poliestru, lycry, elastanu. Wśród odmian tkanin welurowych jest to tkanina najtańsza. Sztuczne nici zawarte w jego składzie nadają materiałowi większą wytrzymałość i elastyczność. Jednocześnie, jak wszystkie syntetyki, bardzo się ładuje i gromadzi kurz w gęstych włosach. Buty i pokrowce na siedzenia samochodowe wykonane są z syntetycznego weluru.
- Dzianina welurowa otrzymywana jest głównie z włókien bawełnianych na dwa sposoby: poprzez przeplatanie włókien i nici lub łączenie podłużnych pętelek różnego rodzaju z wątku lub osnowy, tzw. pluszowe wiązanie pętelkowe z rozciąganiem.
- Wzór żakardowej tkaniny welurowej uzyskuje się poprzez przeplatanie kilku nici tego samego rodzaju lub dodanie jedwabiu, lureksu do włókien tworzących podstawę. Welur żakardowy to rodzaj tkaniny obiciowej.
- Welur mory, z ledwo zauważalnym wzorem na płótnie przy zmianie oświetlenia, jest tworzony przy użyciu włosków o różnej długości, które układają się w różnych kierunkach.
- Materiał uzyskuje się poprzez tkanie splotem atlasowym lub skośnym. Welur drapowany jest przykładem tego rodzaju weluru.
-
Tkaniny welurowe produkowane są przy użyciu różnych technologii iz różnych surowców. Łączy je wspólna cecha – futrzana przednia powierzchnia płótna. Oprócz tego, że włosy można zaplatać w pętelki lub ciąć, różnią się one również kierunkiem i długością, która waha się od 3 do 7 mm.
Gładki welur
Włosy tworzą jednolitą strukturę na powierzchni płótna i są umieszczone prostopadle do podstawy.
Welur tłoczony
Włosie ułożone w określony sposób tworzy oryginalny ornament lub wzór na powierzchni tkaniny.
Kształtowany welur
Zróżnicowana faktura płótna, mieniąca się różnymi odcieniami, jest uzyskiwana przez naprzemienne wygładzenie i pionowo stojące włosie.
Zmiażdż
Efekt pogniecionej tkaniny w postaci fałd uzyskuje się za pomocą specjalnej prasy. Cienkie włosy syntetyczne i naturalne, które zostały poddane takiemu zabiegowi, długo się nie prostują, a efekt ten utrzymuje się przez długi czas.
Plisowana
Efekt akordeonu na tkaninie welurowej tworzą plisy tłoczone na krawędzi. W tym celu stosuje się tkaninę syntetyczną, która zawiera nici z włókien poliestrowych, poliamidowych, wiskozowych, niewielką ilość elastanu.
Tkanina jest traktowana kolorowymi pigmentami na dwa sposoby:
- Monochromatyczny welur – płótno tkane jest z nici barwionych już na różne kolory.
- Welur drukowany – rysunek i kolor są nakładane od strony przedniej na gotowe płótno.
-
Oba warianty wyglądają ładnie.
Różne rzeczy szyte są z tkaniny welurowej o różnej gęstości, składzie i wytrzymałości. I to jest kolejne kryterium, według którego warunkowo można rozróżnić rodzaje tkanin runowych.
Na ubrania (sukienki) - wełniane, drapowane, bawełniane, syntetyczne do szycia odzieży
Welur to przede wszystkim materiał, z którego szyte są ubrania. Wygodne, łatwe w noszeniu ubrania uzyskuje się z bawełny, wełny, plastiku.
Dzianina welurowa
Ta grupa dzianin shaggy jest dość liczna. Dzięki zastosowaniu różnych surowców, dziania i tkania nici uzyskuje się różne rodzaje dzianin - aksamit, plusz, sztuczne futro.
Ten rodzaj tkaniny bardzo dobrze się rozciąga, jest wytrzymały i niedrogi. Gęsty, miękki, przewiewny, naturalny materiał wykorzystywany jest głównie do szycia odzieży dla dzieci i dorosłych - bluzy, przytulne szlafroki, spodnie dresowe, sukienki, bluzki.
Cechą dzianiny welurowej jest to, że nawet jeśli do jej produkcji użyto syntetycznych nici, warstwa tkaniny przylegająca do ciała zawsze pozostaje czystą bawełną. Ta właściwość tkaniny jest wykorzystywana podczas szycia ubrań dla noworodków. Popularne są welurowe spodnie, bluzki, kombinezony i kurtki dziecięce.
Dzianina nie nadaje się na tapicerkę meblową - tkanina nie jest wystarczająco mocna i odporna na odkształcenia.
Wełniany welur
Odmiany weluru wełnianego - filc i drapowanie.
Welur drapowany to najdroższy rodzaj tkaniny spośród odmian weluru. Surowcem, z którego jest wykonany jest wełna merino z dodatkiem jedwabiu i innych włókien. Elegancka odzież wierzchnia uszyta jest z cienkiej firanki, która jednocześnie jest ciepła. Welur wełniany służy do szycia odzieży wierzchniej zimowej i przejściowej, czapek, czapek, czapek, akcesoriów.
Syntetyczny welur
Płaszcze przeciwdeszczowe, płaszcze, kurtki uszyte są z gęstej tkaniny syntetycznej o dobrych właściwościach ochronnych. Znajduje zastosowanie jako podszewka odzieży wierzchniej, do szycia akcesoriów - rękawiczek, czapek, portfeli, torebek.
Marmurowy welur ze stretchem
Mocna, piękna, odporna na uszkodzenia mechaniczne, przyjemna w dotyku tkanina z dodatkiem elastanu i poliestru. Szyją z niego ubrania.
Welur frotte
Ten rodzaj weluru, który łączy w sobie wytrzymałość poliestru i miękkość nici bambusowych, szybko schnie, dobrze wchłania wilgoć i jest przyjemny w dotyku.
W przeciwieństwie do zwykłej froty, ta gęsta tkanina z welurową powierzchnią z jedwabnej mikrofibry z przodu i przędzą bambusową od wewnątrz jest odporna na rozdarcia i nitkowanie, a także nie rozciąga się i nie zmienia kształtu po praniu.
Miękkość materiału uzyskano dzięki dzianinowej podstawie i pozostaje ona nawet po częstym praniu. Szlafroki segmentu premium dla kobiet i mężczyzn wykonane są z wysokiej jakości materiału o właściwościach antybakteryjnych dzięki zastosowaniu przędzy bambusowej.
Futro welurowe
Ten materiał jest wykonany ze skóry owczej i koziej poprzez szlifowanie wewnętrznej warstwy skóry i potraktowanie jej jako welur. W rzeczywistości jest to to samo co skóra welurowa, ale z zachowanym futerkiem skierowanym w produkcie do wewnątrz. Zewnętrzna strona płótna jest podobna do zamszu. Z futra welurowego najczęściej wykonuje się ciepłe kożuchy, kurtki, czapki, ciepłą odzież i rękawiczki. Materiał wymaga starannej pielęgnacji.
Nici welurowe do robienia na drutach i haftu (szenilowe)
Oprócz płócien na bazie tkanej i dzianej z włosiem produkowane są również nici welurowe, zwane też „szenilami”. Puszysta struktura przędzy oparta jest na pojedynczej przędzy bawełnianej, do której przyczepiają się włosie potraktowane specjalnym środkiem, gdy jest skręcane pod wpływem przepływu powietrza.
Szczególnie przędza welurowa nadaje się do robótek ręcznych. Używają również nici welurowych do haftowania, wykonywania frędzli, ozdobnych sznurków.
Welur obuwniczy - odpowiednik zamszu
Welur buta wygląda jak zamsz, jest wykonany ze skóry naturalnej średniej jakości.
Skóra (naturalna) welurowa
W przeciwieństwie do tkaniny welurowej, z której szyte są ubrania i dodatki, welur obuwniczy wykorzystywany jest wyłącznie do produkcji obuwia. Pozyskuje się go ze skóry zwierząt średniej jakości z defektami na przedniej stronie. Jest traktowany związkami chromu i szlifowany z obu stron. Z zewnątrz materiał przypomina zamsz, nubuk. Jego faktura przypomina aksamit, natomiast spodnia strona materiału pozostaje gładka.
Skóra naturalna welurowa z wełnianą powierzchnią jest używana na cholewkę eleganckich botków, gustownych czółenek i półbutów. Zaleca się noszenie takich butów przy suchej pogodzie, ponieważ materiał łatwo się zamoczy i zabrudzi. Materiał, nawet jeśli jest trwały, może stracić swój wygląd, odkształcić się przy niewłaściwej pielęgnacji.
Również kurtki, teczki, torby, obicia mebli wykonane są ze skóry welurowej.
Mikroliner
To welur wykonany z syntetycznej mikrofibry o mikroporowatej strukturze. Materiał jest przyjemny w dotyku, trwały, mocny, odporny na ścieranie, przepuszczający wilgoć, elastyczny, miękki, gładki. Jest często używany do wyrobu wkładek, wyściółek do butów.
Caprovelour
Trójwarstwowa tkanina składa się z zewnętrznej warstwy z dzianiny włosowej, cienkiej dzianej dolnej warstwy i cienkiego wypełnienia z pianki pomiędzy nimi. Stosowany jako materiał podszewkowy w obuwiu.
Meble - odporne na zużycie, gęste, syntetyczne, wiskozowe, jedwabne, wełniane welurowe
Welur meblowy jest uważany za jeden z najlepszych materiałów obiciowych pod względem parametrów użytkowych: miękki, o aksamitnej fakturze i niskim włosiu, wytrzymały, elastyczny, nie tworzy zagnieceń i nie wymaga skomplikowanej konserwacji.
Jest to grupa tkanin naturalnych, syntetycznych, sztucznych, mieszanych łączonych z tkaninami ogólnego przeznaczenia, które są wykorzystywane głównie do tapicerki. Różne rodzaje surowców i ich kombinacje nadają tkaninie wyjątkową wytrzymałość i maksymalną trwałość.
Jedwabny welur wygląda elegancko jako pokrycie mebli. Designerskie zestawy mebli zdobi wiskozowo-wełniany welur, tkanina żakardowa pokryta włosiem, z dużymi wzorami.
Porównajmy welur z innymi tkaninami często używanymi do tapicerowania mebli.
Aksamitna mikro
Tkanina meblowa na bazie mikrofibry, wiskozy, bawełny, poliestru, włókien nylonowych, mieszanki włókien naturalnych lub sztucznych. Klej jest nakładany na podstawę tkaniny i przyklejane są drobno przycięte włosy z nylonu lub kapronu. Od góry płótno jest pokryte warstwą teflonu dla zapewnienia niezawodności.
Tkanina ta przypomina welur z wąskim ściągaczem 1,5 mm i sztywnym włosiem. Znajduje zastosowanie w produkcji mebli tapicerowanych jako materiał wandaloodporny, odporny na zabrudzenia i wilgoć - dobrze odpycha płyny i nie wchłania brudu.
Mikrowelur
Welur ma aksamitną powierzchnię i miękkość. A dodatek syntetyków sprawia, że tkanina jest gęstsza i bardziej odporna na ścieranie, co wydłuża jej żywotność. Przykładem tego jest tkanina mikrowelurowa – odporna na zużycie, oddychająca tkanina z włosiem krótszym niż welur – o długości do 1 mm. Wytwarzany jest specjalną metodą tkania w formie mikroplastra miodu.
Co jest lepsze – welur czy mikrowelur
Mikrowelur, który jest używany do tapicerowania mebli tapicerowanych, różni się od weluru nie tylko krótkim włosiem, ale także lepszą odpornością na ścieranie, wytrzymałością, odpornością na odkształcenia oraz zdolnością do nie gromadzenia wilgoci i kurzu w długim okresie czasu .
Mikrofibra
Mikrofibra to jeden z najlepszych rodzajów materiałów obiciowych. Mocne, trwałe, impregnowane teflonem, praktycznie „niezniszczalne”, odporne na zabrudzenia i odkształcenia, nie pochłaniają zapachów i nie przyciągają kurzu. Ponadto jest łatwa w pielęgnacji.
Co jest lepsze – welur czy mikrofibra?
Mikrofibra to tak naprawdę pełnowartościowy syntetyczny odpowiednik weluru. Substancje te różnią się jedynie sposobem wytwarzania i składem. Mikrofibra składa się wyłącznie z włókien poliestrowych. Czasami do kompozycji dodaje się włókna wiskozy lub naturalnej bawełny, aby poprawić właściwości. Włókna są przyklejone do syntetycznego podłoża, a nie tkane, jak to zwykle bywa przy produkcji weluru.
W porównaniu do weluru jest to cieńszy materiał o ograniczonej gamie kolorystycznej.
Co jest lepsze - mikrofibra czy mikrofibra?
Mikrowelurowy materiał wierzchni, którego właściwości użytkowe i wygląd praktycznie nie różnią się od mikrofibry. Ale w przeciwieństwie do materiałów niższej jakości, jest bardziej wymagający w pielęgnacji, a jego żywotność jest dłuższa.
Żakard
To gęsty materiał meblowy o skomplikowanym wzorzystym splocie, który świetnie prezentuje się w wyszukanych wnętrzach, stylizowanych na „antyczne”.
Co jest lepsze – żakardowe czy welurowe?
Spośród materiałów tkanych jest to najtrwalszy i najmocniejszy materiał, prezentowany w dużej liczbie kolorów i różnych wzorach. Nie blaknie na słońcu. Od miękkiego, przyjemnego w dotyku weluru różni się brakiem włosia i bardziej przypomina stary gobelin z wypukłym wzorem.
To praktyczny, mniej kapryśny materiał. Łatwo się nim opiekować.
Zinyl
Chinyl to ciepła, miękka tkanina okrywająca zawierająca puszystą nić. Uważany jest za najlepszy do tapicerowania mebli dziecięcych. Materiał dobrze trzyma kształt, nie pochłania zapachów, nie gniecie się, dodaje pomieszczeniu komfortu. Konserwacja jest łatwa: ewentualne plamy można usunąć alkoholem metylowym lub octem.
Co jest lepsze – welur czy szenil?
Skład to poliester lub wiskoza bez dodatków lub mieszane surowce - wiskoza z akrylem lub poliester z bawełną. Jednak w porównaniu do weluru meblowego, szenil natychmiast wchłania wilgoć, szybko plami i blaknie. Tapicerka może zostać uszkodzona przez pazury zwierząt lub jakiekolwiek uszkodzenia mechaniczne. Na przykład haczyki z metalowych części odzieży łatwo tworzą się na tkaninie.
Stado
Jest to stosunkowo popularny rodzaj tkaniny na obicia foteli i sof. Podstawa składa się z poliestru i bawełny, na którą nakłada się nylonowe runo. Zewnętrznie tkanina przypomina welur, szenil, zamsz, skórę.
Jaka jest różnica między flockiem a welurem?
Flok to mocny i odporny na zużycie materiał, nie blaknie na słońcu i jest odporny na uszkodzenia mechaniczne. Prawie niezniszczalny, nieskażony kocimi pazurami. Ponadto, aby zapewnić niezawodność, tkanina jest często poddawana impregnacji ochronnej.
Podobnie jak welur, flock ma aksamitną powierzchnię. Efekt aksamitu na tkaninie uzyskuje się poprzez zastosowanie różnych run.
Materiał jest łatwy w utrzymaniu - w przeciwieństwie do weluru nie przepuszcza wody i jest odporny na wszelkie czyszczenie. Usuń plamy i zabrudzenia wodą z mydłem. Ale do czyszczenia nie można używać środków czyszczących na bazie alkoholu. Może to zakłócić strukturę płótna na bazie kleju.
W przeciwieństwie do weluru, tkanina jest silnie naładowana elektrycznie i przyciąga kurz. Kosztuje mniej niż welur, ale zużywa się szybciej i silnie pochłania zapachy.
Alcantara
Tkanina wykonana jest z cienkiego włókna syntetycznego - ultra mikrofibry. Wygląda jak odpowiednik naturalnego zamszu: charakteryzuje się dekoracyjnym efektem, aksamitną fakturą.
Co jest lepsze – alcantara czy welur?
Alcantara jest równie przyjemna w dotyku i miękka jak welur. Ponadto odprowadza wilgoć i dobrze oddycha. Są jednak różnice: Alcantara jest materiałem bardziej praktycznym, starcza na dłużej, nie pochłania zapachów. Ale jego cena jest znacznie wyższa.
Skóra
Jeśli porównamy welur i skórę w kategorii tapicerki meblowej, skóra jest trwalsza i mocniejsza. Można go naprawić przy niewielkich uszkodzeniach i jest łatwy w pielęgnacji. Jednak skórzana tapicerka mocno się nagrzewa i szybko stygnie. Jest mniej przyjemny w dotyku i nie tak wygodny jak miękki, przewiewny welur.
Ekoskóra
Można znaleźć wiele podobieństw między tym materiałem a jego naturalnym odpowiednikiem w wyglądzie i niektórych właściwościach. Jednak ekoskóra jest mniej wytrzymała i nie tak droga.
Główną różnicą między ekoskórą a welurem jest brak włosia. Z tego powodu tkanina jest mniej przyjemna w dotyku. Ponadto zmienia swoje właściwości wraz ze zmianami temperatury oraz w wyniku oddziaływania mechanicznego.
Tkanina welurowa - na portiery, na zasłony, wnętrze do szycia tekstyliów domowych
Zasłony, zasłony teatralne, poszewki na poduszki, narzuty, obrusy, abażury i inne tekstylia domowe uszyte są z gęstszej tkaniny welurowej. Możliwość mechacenia, różne kolory tkanin, odporność na blaknięcie – wszystkie właściwości szczególnie efektownie sprawdzają się w zasłonach oraz dodają wnętrzom szyku i estetyki.
Czasami tkanina welurowa jest używana do tapicerki sufitowej i ściennej.
Welur żakardowy służy do szycia pościeli.
Automotive - najmocniejszy i najtrwalszy welur, z gęstymi włóknami syntetycznymi wplecionymi w spód
Pokrowce na siedzenia samochodowe wykonane są ze specjalnego syntetycznego weluru, w którym bazą jest poliester, lycra, elastan w różnych proporcjach. Jest to bardzo wytrzymała, odporna na ścieranie, nieplamiąca tkanina, impregnowana impregnatami chroniącymi przed wnikaniem brudu i wody. Materiał jest tani, ale wygląda przyzwoicie i daje poczucie komfortu podczas podróży samochodem.
-
Welur jest często mylony z innymi materiałami futrzanymi, takimi jak aksamit, zamsz. W jaki sposób te substancje są podobne i czym się od siebie różnią?
Cechy weluru:
- włosy jednostronne – zwykle z przodu;
- przepuszcza wilgoć i szybko przemaka;
- jeśli przesuniesz palcem po owłosionej tkaninie, włosy same się nie podniosą;
- tkanina welurowa jest barwiona równomiernie na całej powierzchni.
5.1. Czym różni się welur od aksamitu
Welur i aksamit - tkaniny są miękkie, wełniane, błyszczące. Jednak z dużym podobieństwem aksamit jest bardziej wyrafinowaną tkaniną. Jego cena jest stosunkowo wysoka w porównaniu do weluru.
Istnieją inne oznaczenia, po których można rozpoznać rodzaj tkaniny: aksamit lub welur.
Do produkcji aksamitu, jedwabiu naturalnego, surowców wełnianych, czasami używa się bawełny. I żadnych syntetyków. Przy produkcji welurów wykorzystuje się nie tylko włókna wełniane i bawełniane, ale także nici syntetyczne, elastan, poliester.
Aksamit ma grubszą, krótką, luźną, rozdwojoną sierść, która wymaga regularnego czesania. Welur ma dłuższe i bardziej miękkie włosie. Aksamitna tkanina zużywa się, rozciąga i ściera szybciej i wymaga delikatniejszego noszenia niż welur.
Welur i zamsz mają podobny skład, aksamitną powierzchnię i na pierwszy rzut oka są prawie nie do odróżnienia. Jednak jest między nimi różnica i polega ona na różnej wysokości włosa, sposobie garbowania i obróbki skóry, rodzaju użytej skóry.
Prawdziwa skóra zamszowa jest wykonana z przetworzonej skóry jelenia i łosia. Natomiast surowcami do produkcji skór welurowych nie są najwyższej jakości skóry wieprzowe, kozie, owcze.
W przeciwieństwie do weluru, powierzchnia zamszu jest obustronnie obrabiana i jest równie miękka na zewnątrz, jak i wewnątrz. Materiał jest trwały, miękki i cienki po obróbce metodą garbowania tłuszczowego. W przypadku skóry welurowej stosuje się garbowanie chromowe ze szlifowaniem tylko od wewnątrz, aby uzyskać bardziej bujne włosie.
Zamsz ma krótkie runo, które jest odporne na wilgoć i zabrudzenia. Czego nie można powiedzieć o skórze welurowej z dłuższym włosiem – szybko się zamoczy i zabrudzi.
Podczas barwienia zamszu kolor rozkłada się nierównomiernie na powierzchni tkaniny. Welur znakomicie barwi je na różne kolory.
Krótkie włosie zamszu jest bardziej elastyczne i spłaszcza się po naciśnięciu palcem. Na powierzchni tkaniny welurowej, przy dotknięciu palcami, włosy łamią się w różnych kierunkach i pozostawiają zauważalne ślady.
Zamsz pachnie skórą, ma widoczne pory na powierzchni i nie pozostawia odcisków palców.
Krawędź tkaniny w przypadku zamszu jest zawsze odcinana, w przypadku weluru krawędź jest zawsze zagięta w gotowej formie.
Najbardziej widoczną różnicą w sztruksie, która od razu rzuca się w oczy, jest podłużny rowek z przodu. Różnica tkwi także w cenie. Sztruks to tańsza tkanina.
Bawełniany sztruks i welur mają ze sobą wiele wspólnego. Obie tkaniny mają grube włosie z przodu. Welur ma grubsze runo. Oba materiały są miękkie, nie gniotą się i długo się noszą. Ubrania szyte są z miękkiego naturalnego sztruksu, wygodnego w noszeniu, elastycznego i miękkiego.
Sztruks meblowy zawiera dużą ilość poliestru. Syntetyczny podkład zwiększa odporność tkaniny na wpływy mechaniczne i odkształcenia. Sztruksowa tapicerka nie wchłania płynów, nie wchłania brudu i jest odporna na pazury psów i kotów.
Szyją zarówno odzież codzienną, jak i wierzchnią z poliestru, a także tkaniny welurowej. Materiał ten różni się od pozostałych drobnymi włoskami i sztywniejszą strukturą. Ponadto jest silnie naładowany elektrycznie, praktycznie nie przepuszcza powietrza, choć ma szereg zalet: nie rozciąga się, nie traci kształtu, jest odporny na ciepło i wytrzymały.
-
Warunkową wskazówką do określenia naturalności lub sztuczności materiału jest jego cena. Koszt naturalnego wysokiej jakości weluru produkowanego w Rosji, Chinach, Turcji, Wietnamie waha się od 350 do 650 rubli / metr. Cena materiałów włoskiej elity może osiągnąć 2500 rubli.
Kiedy wywrócisz ubranie na lewą stronę, możesz rozpoznać, czy jest to welur naturalny, czy sztuczny, po włóknach podstawy.
Materiał syntetyczny charakteryzuje się:
- powstawanie fałd podczas zginania tkaniny;
- podstawa klejona lub płócienna;
- zbyt błyszczące i sztywne włosy;
- zerowa przepuszczalność powietrza.
Włochata powierzchnia wysokiej jakości tkaniny welurowej jest jednolita i gęsta, z grubym włosiem równomiernie rozłożonym bez widocznych wad, łysin i dziur.
Jednym ze znaków, który pomoże ci nie popełnić błędu w wyborze, jest głaskanie włosów na dłoniach. Pogniecione welurowe włosy nie będą w stanie same zająć swojej pierwotnej pozycji.
Chemiczny zapach substancji jest oznaką złej jakości materiału. Lepiej odmówić zakupu.
-
Welur to delikatny materiał, który wymaga starannej i regularnej pielęgnacji bez użycia dużej ilości wody i specjalnych preparatów.
Możesz spróbować usunąć brud miękką gąbką lekko zwilżoną nieagresywnym środkiem czyszczącym, suchą miękką szczotką lub odkurzaczem. Po czyszczeniu na mokro włosy należy wysuszyć suszarką do włosów po owinięciu ręcznikiem. I nadaj miękkim włosom ich pierwotny kształt za pomocą miękkiej szczotki.
Jeśli dozwolone jest pranie w pralce, to tylko w temperaturze wody do +40°C w trybie „delikatne pranie”, przy użyciu łagodnych środków piorących bez dodatków wybielających.
Najczęściej szlafroki i ręczniki pierze się ręcznie oraz w pralce.
Lepiej w ogóle nie używać przycisku „zakręć”. Kiedy ściskasz dłonie, musisz robić to delikatnie i pozostawić rzecz na chwilę, aby woda mogła naturalnie spłynąć. Dzięki temu struktura tkaniny nie zostanie naruszona, a włosie nie zmieni swojego kierunku.
Wysusz na zewnątrz lub w dobrze wentylowanym pomieszczeniu.
Zmarszczki można usunąć przez gotowanie na parze. Weluru nie da się prasować – tkanina zaczyna się błyszczeć, włos się marszczy. Do przechowywania odzieży welurowej lepiej przechowywać ją na zewnątrz lub w dobrze wentylowanym pomieszczeniu.
Do przechowywania odzieży welurowej konieczne jest stosowanie pokrowców z tkaniny.
Drogie ubrania z weluru lepiej prać chemicznie. Dotyczy to zwłaszcza odzieży wykonanej z wełnianego weluru.
Etykieta odzieży zawiera niezbędne informacje, których należy przestrzegać podczas pielęgnacji weluru.
Meble z welurową tapicerką należy regularnie czyścić specjalną szczotką, aby usunąć drobne zabrudzenia i kurz.
Butów welurowych nie można prać. Czyści się go włosiem lub gumową szczotką tylko w suchej postaci, prowadzi się go tak, aby włoski nie ścierały się i mogły unieść się po zakończeniu tego zabiegu. Kiedy krople wody dostaną się na tkaninę, pozostają na niej plamy. Podeszwę należy zatem prać, aby woda nie dostała się na futrzaną tkaninę.
-
Aby nie zniszczyć welurowej odzieży, próbując zwiększyć jej rozmiar, lepiej powstrzymać się od zakupu czegoś, co nie pasuje. Lub zwróć go do sklepu.
Jeśli zdarzy się, że buty welurowe są trochę za małe, istnieje szansa na rozciągnięcie weluru na długość i szerokość przynajmniej o połowę. Jednocześnie nie można jednak używać wody – na powierzchni tkaniny mogą pozostać plamy i smugi. Nie rozciągaj mechanicznie – materiał może się odkształcić i stracić swój kształt. Eksperymentowanie z płynem do rozciągania butów jest niebezpieczne.
Są dwie możliwości – zwrócić nieodpowiednie buty do sklepu lub nadepnąć na nie stopniowo w domu za pomocą specjalnego sprayu do rozciągania skóry naturalnej, zamszu, weluru.
-
