Tkanina Oxford – co to jest: właściwości, opis i pielęgnacja

 Tkanina Oxford jest ceniona za swoje specjalne właściwości odpychania wody i zanieczyszczeń. Była wykorzystywana do szycia odzieży sportowej i obuwia, wyposażenia dla turystów i wędkarzy, a także przy produkcji toreb podróżnych i plecaków, namiotów turystycznych i spożywczych, markiz oraz pokrowców na samochody, łodzie i skutery.

 Spis treści

1. Krótka historia powstania
2. Opis i właściwości
3. Rodzaje
4. Pozytywne cechy
5. Gęstość i zastosowanie
6. Przeznaczenie materiału
7. Zasady pielęgnacji

 1. Krótka historia powstania

 Materiał Oxford to tkanina o specjalnym splocie, przypominającym kosz wiklinowy. Podczas produkcji stosuje się widoczny splot "koszykowy". Ten sposób tkania zaczęli stosować w XIX wieku szkoccy tkacze. Materiał był przeznaczony na męskie koszule, trwałe i mocne.

 Wygodną i trwałą tkaninę polubili również studenci Uniwersytetu Oksfordzkiego, dzięki czemu zyskała swoją nazwę. Później stała się popularna daleko poza granicami Wielkiej Brytanii.

 Wraz z rozwojem produkcji włókien syntetycznych w XX wieku zaczęto je dodawać do tej tkaniny, co zwiększyło jej wytrzymałość. Dzięki technologii tkania "koszykowego" i syntetycznym nitkom materiał nie przepuszcza wody i zanieczyszczeń, nie zużywa się i nie traci atrakcyjnego wyglądu.

 2. Opis i właściwości

 Aby zrozumieć, czym jest tkanina Oxford, należy wyobrazić sobie materiał o jednorodnej strukturze, taki sam zewnętrznie i wewnętrznie, bardzo trwały. Płótno składa się z poliestrowych nici z splotem "koszykowym" lub "panama", gdzie z osnowy i wątku powstają kwadraty tworzące na płótnie wzór szachownicy. Tkanie koszykowe stało się znakiem rozpoznawczym Oxfordu, który wraz ze składem włókien zapewnia właściwości użytkowe.

 Według wyników testów różne typy Oxfordu wytrzymują siłę rozrywania 80-160 kgf w kierunku osnowy i 45-120 kgf w wątku, przy czym za normę uznaje się minimum 50 kgf i min. 30 kgf. Wodoodporność tkaniny wynosi 450, 800, 1000 i 3000 mm słupa wody w zależności od rodzaju impregnacji. Mrozoodporność Oxfordu sięga -60 °C.

 Paleta kolorów materiału Oxford jest ograniczona, co wiąże się z zakresem zastosowania. Tradycyjne wykonania to niebieski, khaki, zielony, szary i czarny. A także w paski: biało-niebieskie, biało-zielone, biało-chabrowe. Mniej powszechne odcienie to żółty, biały, pomarańczowy i czerwony. Popularna tkanina Oxford 600D jest produkowana z nadrukiem kamuflażowym. Istnieją jasne kolory, a nawet neonowe. Do odblasków na odzieży roboczej produkuje się materiał z powłoką luminescencyjną.

 3. Rodzaje

 Tkanina Oxford jest syntetyczna. Występuje w dwóch typach:

• nylonowa
• poliestrowa

 Oba są elastyczne, mocne i trwałe. Odporne na wiatr, wodę i zanieczyszczenia. Są przystępne cenowo i łatwe w pielęgnacji.

 Cechami materiału nylonowego są wysoka wytrzymałość, elastyczność, odporność na uszkodzenia mechaniczne i chemiczne. Taka tkanina jednak nie wytrzymuje wysokich temperatur, boi się światła i szybko gromadzi elektryczność statyczną.

 Materiał poliestrowy nie jest tak wytrzymały jak nylon, ale ma inne zalety. Jest odporny na wysokie temperatury i promieniowanie słoneczne, nie boi się kontaktu z chemikaliami.

 W zależności od zastosowania Oxford dzieli się na:

• na płaszcze przeciwdeszczowe i szycie odzieży na miarę;
• na torby i plecaki;
• turystyczny;
• dla myśliwych i wędkarzy;
• na rolety, plandeki i namioty;
• techniczny, do druku i reklamy.

 W sprzedaży jest tkanina Pinpoint, w której w splocie koszykowym łączy się 6 lub więcej nici. A także Royal Oxford z wysokiej jakości przędzy.

 4. Pozytywne cechy

 Wodoodporny materiał Oxford zdobył szerokie i wszechstronne zastosowanie dzięki właściwościom, których inne tkaniny nie posiadają:

• Zwiększona odporność na ścieranie, rozdarcia i zagniecenia.
• Lekkość i przyjemna, jedwabista faktura.
• Wodoodporność i odporność na zabrudzenia.
• Odporność na zużycie i wytrzymałość termiczna w zakresie od -50 do +110 °C.
• Odporność na rozpuszczalniki organiczne.
• Trwałość koloru nawet po praniu i ekspozycji na promieniowanie słoneczne.
• Szeroki wybór wariantów.
• Długi okres użytkowania.
• Brak konieczności specjalnej pielęgnacji oraz łatwość czyszczenia.
• Przystępna cena.

 Pomimo swojej popularności, tkanina Oxford ma również pewne wady:

• Warstwa ochronna i syntetyczny skład powodują efekt cieplarniany, dlatego materiał nie nadaje się do długotrwałego noszenia i intensywnego wysiłku.
• Podczas ruchu tkanina może szeleścić, a w niskich temperaturach dźwięk ten staje się bardziej intensywny. Z tego powodu materiał często wykorzystywany jest do celów myśliwskich.
• Tkanina z dodatkiem elastycznego nylonu łatwo się przepala od iskier, natomiast wersja z poliestru jest ognioodporna, ale mniej trwała.

 5. Jaka jest gęstość i do czego się stosuje?

 Tkanina Oxford jest produkowana w różnych gęstościach, co znajduje odzwierciedlenie w oznaczeniach. Materiał jest oznaczany ilością DEN ("Denier"). Charakterystyka gęstości jest określana literą D i parametrem liczbowym. Większa wartość oznacza wyższą gęstość, którą osiąga się poprzez zwiększenie grubości użytych nici. Ponadto wprowadzono oznaczenia rodzaju impregnacji tkaniny. Aplikuje się ją od wewnętrznej strony. Impregnacja poliuretanowa zapewnia bezbarwną powłokę, która chroni przed wodą i wiatrem, a także czyni materiał odpornym na rozpuszczalniki organiczne. Wytrzymałość na rozciąganie zwiększa się 1,5 - 3 razy. W przypadku zastosowania impregnacji poliuretanowej stosuje się oznaczenie PU, a dla polichlorku winylu – PVC.

 Gęstość tkaniny Oxford może wynosić od 150 D do 1800 D.

 Możliwe oznaczenia:

•  Oxford 150D

Cienka tkanina o niskiej gęstości. Dobrze trzyma kształt i łatwo się marszczy. Przeznaczona do szycia lekkiej odzieży, takich jak peleryny, kurtki i małe pokrowce. Wszystkie produkty są wodoodporne.

•  Oxford 210D

Gęstsza i najczęściej stosowana tkanina używana do produkcji akcesoriów podróżnych, sprzętu dla wędkarzy i myśliwych. Szyje się z niej odzież roboczą i mundury dla służb mundurowych. Jest wykorzystywana w produkcji obuwia, galanterii, kamizelek ratunkowych, nieprzemakalnych płaszczy i nakryć głowy.

•  Oxford 240D PU

Tkanina poliestrowa o wysokiej wytrzymałości, impregnowana składem poliuretanowym. Używana do produkcji plecaków, namiotów, akcesoriów podróżnych, sprzętu dla wędkarzy i myśliwych. Produkty z niej wykonane skutecznie chronią przed wilgocią i kurzem, nie boją się promieniowania słonecznego.

•  Oxford 300D PVC PU

Hybrydowy materiał impregnowany PVC i poliuretanem. Zastosowanie – produkcja obuwia, galanterii, akcesoriów wędkarskich i turystycznych.

•  Oxford 420D PVC PU

Dość wytrzymała tkanina impregnowana poliuretanem i PVC. Szyje się z niej mundury dla służb mundurowych i administracyjnych, odzież dla wędkarzy i myśliwych, produkty turystyczne, obuwie i plecaki.

•  Oxford 600D PVC PU

Kombinowany, wodoodporny materiał z dwoma rodzajami impregnacji przeznaczony do markiz, namiotów i zadaszeń. Wykorzystywany do produkcji sprzętu kempingowego, składanych mebli piknikowych i hamaków. Stosowany również w produkcji obuwia i toreb podróżnych.

•  Oxford o gęstości 1500D

Torby, markizy samochodowe, pokrowce na ciężkie przedmioty są szyte z wyjątkowo wytrzymałej i sztywnej tkaniny.

•  Oxford 1800D

 Najgęstszy rodzaj tkaniny do specjalnych zastosowań. Jest bardzo ciężka (400 g/m2) i sztywna. Stosowana do produkcji markiz i dostępna na zamówienie.

 6. Przeznaczenie materiału

 Tkanina Oxford znalazła zastosowanie we wszystkich obszarach lekkiego przemysłu. Kluczowe znaczenie przy produkcji różnych wyrobów ma gęstość i powłoka. Materiał jest często wykorzystywany do produkcji odzieży wierzchniej i mundurów: kurtek, kombinezonów, spodni, kamizelek. Oxford stosuje się do szycia odzieży sportowej i turystycznej, produktów dla wędkarzy i myśliwych oraz pokrowców ochronnych. Wykonuje się z niego namioty, markizy, lekkie meble, śpiwory i wózki dziecięce.

 Osobna kategoria tkaniny jest wykorzystywana w branży reklamowej do produkcji banerów i plakatów.

 7. Zasady pielęgnacji

 Odpowiednia pielęgnacja pomoże przedłużyć żywotność tkaniny Oxford.

• Produkty można prać ręcznie lub w pralce w temperaturze nieprzekraczającej +40 °C.
• Zaleca się stosowanie płynnych detergentów.
• Wirowanie i płukanie jak zwykle.
• Można suszyć w suszarce bębnowej w temperaturze do 40 °C, chociaż tkanina i tak szybko schnie.
• Dopuszczalne jest standardowe czyszczenie chemiczne.
• Bielić nie wolno.
• Prasowanie tkaniny jest możliwe w trybie „Syntetyki” przy temperaturze żelazka do 110 °C.
• Produkty należy przechowywać w miejscach chronionych przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.
• Do usuwania plam należy stosować środki przeznaczone do tkanin mieszanych.

 Materiał łatwo się szyje, a uszkodzenia można zszyć lub skleić.